 |
 |
|
 |
 |
van 41 tot 50
41. Afscheid doet pijn
Vertaling van Now is the hour, een 'eeuwenoude afscheidszang van de Maori's
Jij wilde gaan, het afscheid deed me pijn. Weg zijn de dagen van gelukkig zijn. Zacht glijdt een traan. Jij bent nu weggegaan. Maar de herinnering
die blijft bestaan. Kom toch terug, het is nog niet te laat. Stil zal ik wachten tot je hier weer staat. Breng weer geluk, zoals het vroeger was.
Liefde die 'k dikwijls in jouw ogen las.
42. Het Slavenkoor
Slavenkoor uit de opera Nabucco uit 1842, In 1972 had de Duitse schlagerzanger Freddy Breck een hit met Überall auf der Welt, dat geschreven was op de melodie van het Slavenkoor.
De Zangeres Zonder Naam bracht in 1972 de single Zwarte slaven uit,met een Nederlandse vertaling van het Slavenkoor.
In 1981 neemt Nana Mouskouri het op voor haar album Je Chante Avec Toi Liberté.
In 1989 bracht de Nederlanse zanger Piet Veerman een Engelse vertaling uit op single, onde titel Cry of freedom.
Zwarte slaven, het uur van de vrijheid breekt aan In je hart zal de zon dan eeuwig schijnen
Zwarte slaven, het uur van de vrijheid zal slaan En je ziel en je lichaam zijn vrij van slavernij
Zwarte slaven, de wereld zal eindelijk verstaan Dat een huidskleur geen hindernis mag wezen
Zwarte slaven, de volkeren zijn broeders voortaan Ja, de mensen zijn allen gelijk, zij arm of rijk
Want een man is geen man als hij de vrijheid niet kent Nee zo'n man, nee zo'n man is nooit tevreden Want een man is pas man als men de vrijheid hem schenkt Is hij vrij, is zijn leed voorgoed voorbij Laat de wereld het overal horen Dat
geen mens ooit als slaaf werd geboren Zwarte slaven, het uur van de vrijheid breekt
aan En de tijd van verdriet is voorbij, want jij bent vrij Jij bent vrij, jij bent vrij
Al je leed is voorbij Jij bent vrij, jij bent vrij Al je leed is voorbij Jij bent vrij, jij bent vrij
43. Moeder hoe is het vandaag
dit lied is heel vaak gezongen door Kelly ter Brugge.Bij het begin van haar carriere zong zij in het orkest van de saxofonist Wim ter Bruggen, haar vader. Dit show- en dansorkest heeft 8 jaar een glansrijke tijd gekend.Vanaf 1995 treedt Kelly een paar keer per week op in het Amsterdamse Theaterrestaurant Holland Village, waar de Jordaan van vroeger herleeft.
Moeder hoe is ’t vandaag, hier is een brief van je dochter Met mij is alles oke eeee
Moeder hoe gaat het ermee? Maak
je geen zorg over mij ‘k Beloof. ‘k ben thuis in de zomer Neen dit is geen ide
eeee Moeder hoe gaat het ermee? Ik vond de man van mijn droom De volgende keer, leer je hem kennen Veel
dingen gebeurden, maar hier is mijn vraag Moeder hoe is het vandaag?
Moeder hoe is het vandaag Hier is een brief van je dochter Met mij is alles oke eeee Moeder hoe gaat het ermee?
La, la, la la la la la, Veel
dingen gebeuren, maar hier is de vraag Moeder hoe is het vandaag ?
44. Het vrolijke kosterlied
De vrolijke koster, meestal gezongen door Peter Beense. Origineel van Johnny Jordaan.Peter Beense werd geboren als zoon van een verwarmingsmonteur en groeide op in de Amsterdamse Kinkerbuurt. Tijdens zijn jeugd zong hij op de zolderkamer met een cassetterecorder en mengpaneel zijn eerste eigen liedjes in. Later werd hij fan van André Hazes en stortte hij zich op de Nederlandstalige muziek. Zijn eerste optreden was in Café Bolle Jan van de vader van René Froger .
Ik ben reeds jarenlang de koster Doe heel m’n werk met veel plezier Bemoei me nooit met andermans ze zaken Ben altijd thuis nooit aan de zwier Ik leef zeer kuis en heel solide Mijn gezicht staat altijd in de plooi Want
ik moet ook aan m’n baantje denken En aan m’n dagelijkse fooi
Is dan mijn werk gedaan Dan kan ik de straat op gaan Dan zie je op de bar Geen koster meer voor je staan
Dan zie je de vrolijke snuiter Als koster zo jong en fijn Want om altijd als koster te leven Moet je stapel mesjokke voor zijn Lang
leve het bier en de klare Het heerlijke nat van Schiedam De vrouwen de wijn en de sigaren
In ons heerlijk mooi Amsterdam Ben
ik in Chili of in ede In elk café op het Rembrandsplein Waar nou ook bepaald geen
koster Of zoiets van die aard kan zijn Ik dans daar mij foxtrotje En ik slaap daar nooit alleen Want een koster is geen zotje Hij is een mens van vlees en been Is dan mijn werk gedaan
Dan kan ik de straat op gaan Dan zie je op de bar Geen koster meer voor je staan Dan zie je de vrolijke snuiter
Als koster zo jong en fijn Want om altijd als koster te leven Moet je stapel mesjokke voor zijn Lang leve het bier en de klare Het
heerlijke nat van Schiedam De vrouwen de wijn en de sigaren In ons heerlijk mooi Amsterdam
45. Ouwe , stoere, grijze zeeman
WE kunnen hier geen schrijver of zanger van vinden. We zouden het wel leuk vinden als lezers van deze songteksten wel meer weten over de achtergrond en geschiedenis van dit lied en zijn zangers of zangeressen.
Als jongen was hij al gaan varen, Want een fabriek dat leek hem niet. En op de wal kon hij niet aarden, de zee dat was zijn harte lied. Refrein, Ouwe stoere, grijze zeeman, hou je roer , ga recht door zee. Ouwe stoere, grijze zeeman, want op de zee ben jij tevree. Ouwe stoere, grijze zeeman, altijd ga je met je schuit Ook al is het stormkracht negen, bij weer en wind het zeegat uit.
Maar toen hij op een keer aan wal kwam, Lag er een briefje van kantoor Dat hij maar even langs moest komen, Hij
vroeg zich steeds maar af waarvoor. Refrein, Hij kwam het gauw genoeg te weten, De
zeeman werd te oud voor zee. Een keer mocht hij dan nog gaan varen. En dan pensioen en AOW.
Refrein
46. Zilverdraden tussen het goud.
Cornelis (Kees) Pruis (Spaarndam, 7 maart 1889 – Amsterdam, 28 maart 1957) was een Nederlands cabaretier en volkszanger, die vooral populair was tijdens het interbellum. Hij staat vooral bekend om: Zij die niet slapen (1921), De kleinste ("in 't groene dal, in 't stille dal") (1926), Ik zou wel eens willen weten wie mij thuis heeft gebracht (1927), De populaire feestmarsch ("en dat we toffe jongens zijn dat willen we weten...") (1929), Twee ogen zo blauw (1929), Ik heb een spijker in mijn schoen (1931), O sergeant, ze hebben mijn sokken gestolen (1939) en Zit ik op mijn duivenplatje (1947). Wij kennen dit lied natuurlijk allemaal in uitvoeringen van de Zangeres, Gert en Hermien, Jo Vally e.v.a.
Lieveling we worden oud hoor Kijk eens naar mijn grijze haar Nee schud daar nou niet je hoofd voor Ik zie er elke dag een paar Langzaam
verdwijnt de levenslach Langzaamaan komt de oude dag Zilveren draden tussen het goud
Ja mijn schat, we worden oud Ja
mijn vrouw, je hebt gelijk hoor Het leven was niet enkel zon Maar ons harten werd er rijk
door En die rijkdom overwon En al komt het zilver tussen het goud Jij wordt voor mij nimmer oud Ik zie jou altijd voor mijn geest Zo je vroeger bent geweest Altijd zul je voor mij blijven
Het meisje met het gouden haar Dat portret zit diep in 't harte Nee, laat nu die traantjes maar In verdriet smolt beider hart ineen Schoner
denkbeeld is er geen Ziel is eeuwig al zijn we oud Al komt het zilver tussen het goud
47. Mijn pappie is enkel een foto.
In de Tweede Wereldoorlog overleefde Bob als enige van zijn gezin en overige familie het concentratiekamp Auschwitz.
Na de oorlog hervatte Scholte zijn loopbaan met hoofdzakelijk Joodse liederen. Ook was hij, net zoals Sylvain Poons medewerker aan het in die tijd zeer gewaardeerde programma van Wim Ibo Waar blijft de tijd.
Een van de vele onderscheidingen die Bob Scholte kreeg uitgereikt was de Gouden Harp (1966). Wij kennen deze mooie smartlap natuurlijk ook weer van de Zangeres zonder Naam.
Vaak zie je zondags in ons straatje Een jongen voor het venster staan Die stil kijkt naar de and're kind'ren Die met hun vaders wand'len gaan En
soms dan vraagt wel eens een vriendje Wat is jouw vader voor een man Ik zie je nooit eens
met hem buiten En 't stille ventje antwoordt dan refr.: Mijn pappie is enkel een foto Die staat bij ons
thuis op 't buffet En 's avonds, als mamma gaat werken Dan hangt zij hem boven mijn bed
Hij gaat zondags nooit met me wand'len Hij kijkt enkel naar me en lacht Maar hij is mijn liefste En voor ik ga slapen Dan fluister
ik: pappie... goenacht Wanneer ik speel met mijn meccano Mag hij naast mij op tafel staan En als ik dan iets moois gebouwd heb Kijkt hij me soms zo levend aan Meccanobouwen is heel moeilijk Je
wordt er ongeduldig van En 't is natuurlijk wel vervelend Dat hij me nooit eens helpen kan
refr.
Soms lig ik in mijn bed te denken Strakt komt hij uit zijn lijst vandaan En 'k zie opeens een echte vader Zo groot en levend bij me staan Dan
zegt hij: wij gaan voetbalspelen Trek eens je jas aan, 't wordt al fris Maar 't is natuurlijk
fantaseren Omdat hij maar een foto is
48. Ach Margrietje
Ludwig Adèle Maria Jozef (Louis) Neefs (Gierle, 8 augustus 1937 – Lier, 25 december 1980) was een Belgische zanger en een belangrijk voorvechter van het Vlaamse lied en de Vlaamse kleinkunst. Neefs' voeling voor sterke nummers en kwaliteit, en zijn karakteristieke diepe, warme stem maakten hem tot één van de bekendste Vlaamse zangers ooit.
Zijn bekendste liedjes zijn Mijn vriend Benjamin, Margrietje, (Oh oh) Ik heb zorgen, Aan het strand van Oostende, Ach Margrietje,Jennifer Jennings, Martine, Laat ons een bloem en Annelies uit Sas van Gent.
Ach Margrietje, de rozen zullen bloeien Ook al zie je mij niet meer Door je tranen heen zul jij weer lachen Net zoals die laatste keer En
al denk je "dat komt nooit meer Dat komt nooit, nooit meer terug" Ach Margrietje, de rozen
zullen bloeien Ook al zie je mij niet meer Zit je vaak te dromen
Kun je 's nachts niet slapen Denk je nog te veel aan toen Wie zal je begrijpen Het blijft toch van ons samen Je kunt
er niet veel meer aan doen Je leven kan al leeg zijn In vijf jaar kun je oud zijn
Ik weet wat je bedoelt De zon hoeft niet te schijnen Kind'ren niet te lachen Maar denk aan wat je hebt gevoeld
Dan wil ik
weer bij jou zijn Met je kunnen praten Stil zijn om wat jij zegt Omdat jij van mij bent Je ogen weer zien lachen Om
iets wat je niets zegt Dan kan men wel vinden Zoiets gebeurt wel vaker
Iedereen heeft zo'n herinnering Die kreet zal wel terecht zijn Het zal je niet veel helpen Misschien als ik dit zing
49. De Woonboot
Ekkel groeide op met de Nederlandstalige muziek die werd gedraaid in café de Boterton, het café van zijn ouders. Hier zong hij al jong met de liedjes mee. In 1998 gaf Ekkel zijn eerste optreden.
In 2001 werd zijn eerste lied Op 'n terrasje uitgebracht in eigen beheer. Deze single stond 8 weken lang in de Nederlandse Top 20. In 2002 had hij succes met Die Griekse melodie. Daarna volgden enkele jaren van betrekkelijk rust. In 2006 kwam Ekkel terug met een nieuwe single: De Woonboot. Zijn grootste hit in Nederland is Waarheen, Waarvoor. Deze kwam op nummer 8 in de Single Top 100.
Nelis en Leentje dat waren 2 mensen, heel doodgewoon, net als de rest,
ze wilde graag trouwen maar hadden geen woning, en daarin had Leentje geweldig de pest.
Maar op een dag toen moest het gebeuren, ze kochten een bootje, het was wel geen pracht, maar het kon ze niet schelen ze waren gelukkig, en legde het bootje bij ons in de gracht. Refrein,
En we hebben een woonboot, hij ligt in de Amstel, we hebben een schuitje, 't is ons ideaal, en ben je een keertje,
bij ons aan de Amstel, kom dan in ons bootje, gerust allemaal. Refrein, Maar op een morgen zei plotseling Nelis, kijk
nou 'ns Leentje hoe dat nou toch komt, ik zit hier verdorrie met m'n voeten in het water, er
zit een gat als een vuist in de romp, Refrein,
Het water steeg snel en de meubels die dreven, de kans op verdrinken die was toen heel groot,
want geen van beide konden ze zwemmen, ze dreven de deur uit op een tafelpoot. Refrein,
We hebben de schuit naar de helling getrokken, daar stopten ze heel vakkundig het lek, Leentje kon toen haar meubels gaan poetsen, Want de stof van de krukjes zag blauw van de drek, Refrein, maar ze
lagen niet lang bij ons in de Amstel, toen kwam er een smeris zoeen met een pet, hij zei
jullie moeten hier wegwezen mensen, jullie hebben de amstel met dat bootje besmet Refrein,
Ze hebben de schuit uit de Amstel getrokken, ze protesteerde maar dat gaf hun geen biet, want je moet weten, 't Jan met de pet maar, die moeten ze hebben en de grote dus niet. Refrein,
50. De stoomtrein
Imca Marina's loopbaan als zangeres begon bij het zangkoor de Damster Wichter in Appingedam. In 1959 kreeg zij haar eerste platencontract. Vooral in de jaren '60 en '70 scoorde zij hits, waaronder Viva España en Harlekino. In de jaren die volgden nam het succes af, maar bleef zij een graag geziene gast in het Nederlandse schnabbelcircuit. Imca Marina is behalve zangeres ook buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand. Zij voltrekt huwelijken, zowel in haar trouwkapel te Midwolda als door het hele land.
Stoom van een oude trein, Legt een rookgordijn, over het land. Hij glijdt nog grotendeels op z’n kromme rails, heel charmant. Als
het lente wordt staat hij weer gereed Nostalgie zpals dat heet. Mag ik een kaartje Hoorn-Medemblik,
Hoorn- Medemblik van u. Zomerlandschap en bloemenpracht alles gaat aan je voorbij.
Een veulen dartelt vrolijk met zijn moeder trots zij aan zij. Muziek Twisk, Zwaag en Opperdoes Je leeft in een roes,
op het spoor. IJs , koffie of een koek. ’t is een spannend boek. Je gaat maar door.
Als het avond wordt staat hij weer gereed candeligt zoals dat heet Mag ik een kaartje Hoorn-Medemblik, Hoorn- Medemblik, van u. Schemering
aan het einde Kaarsjes lichten alles bij Het is de dag van je leven,
Je voelt je vrolijk en blij Muziek
Zomerlandschap en bloemenpracht alles gaat aan je voorbij. Een veulen dartelt vrolijk met zijn moeder trots
zij aan zij. Schemering aan het einde Kaarsjes lichten alles bij Het is de dag van je leven, Je voelt je vrolijk en blij
Muziek Mag ik een
kaartje Hoorn-Medemblik, Hoorn- Medemblik, van u
|
|
 |
|
|
|